Aurélien Recoing

بیوگرافی

اورلیان ریکوئینگ (متولد ۵ مه ۱۹۵۸) یک بازیگر و کارگردان تئاتر فرانسوی است. اورلیان ریکوئینگ پسر آلن ریکوئینگ (عروسک گردان) و برادر الویی ریکوئینگ (کارگردان و مترجم)، بلیز ریکوئینگ (بازیگر و موزیسین) و دیوید ریکوئینگ (پیانیست و آهنگساز) است. او در ۵ مه ۱۹۵۸ در پاریس به دنیا آمد و از سال...

اورلیان ریکوئینگ (متولد ۵ مه ۱۹۵۸) یک بازیگر و کارگردان تئاتر فرانسوی است. اورلیان ریکوئینگ پسر آلن ریکوئینگ (عروسک گردان) و برادر الویی ریکوئینگ (کارگردان و مترجم)، بلیز ریکوئینگ (بازیگر و موزیسین) و دیوید ریکوئینگ (پیانیست و آهنگساز) است. او در ۵ مه ۱۹۵۸ در پاریس به دنیا آمد و از سال ۱۹۷۴ آموزش بازیگری را در کوره فلوران آغاز کرد و در کوره ایور تحصیل کرد. در سال ۱۹۷۷، بازیگر در حال آموزش که به زبان انگلیسی مسلط و کمی روسی صحبت می‌کرد، به کنسرواتور ملی عالی هنرهای دراماتیک در پاریس پیوست، جایی که زیر نظر ژان-پیر میکل و آنتوان ویتز تحصیل کرد. او در بیش از ۳۰ نمایشنامه بازی کرده و کارگردانی اجراهای صحنه‌ای آثار توماس برنارد، فرناندو پسوا و پل کلودل را بر عهده داشته است. او در سال ۱۹۸۹ جایزه پری جزارد فیلیپ را دریافت کرد. در سال ۱۹۸۰، اورلیان ریکوئینگ اولین قدم‌های خود را به دنیای سینما در فیلم «ماجراهای یک دون ژوان جوان» برداشت. او به سینمای هنری علاقه‌مند بود و با فیلیپ گارل در «بوسه‌های اضطراری» و با لورنس فریرا باربوسا در «زندگی مدرن» همکاری کرد. این بازیگر در سال ۲۰۰۱ به خاطر فیلم «زمان» لوران کانته به شهرت رسید، که در آن نقشی را بازی می‌کند که زندگی جعلی اختراع می‌کند تا از گفتن به دوستان و خانواده‌اش که از کارش اخراج شده، اجتناب کند. با افزایش تقاضا برای او، او بین فیلم‌های بلاک‌باستری مانند «روبی و کنتین» و «آن زن» و فیلم‌های هنری مانند «دشمن طبیعی» و «اورلاندو وارگاس» جابجا شد. او در سال ۲۰۰۶ در فیلم سیاه و سفید «۱۳ تزامتی» به کارگردانی ژلا بابلوانی نقش یک قمارباز را ایفا کرد و همچنین در فیلم «ببخشید» به کارگردانی مایوئن بازی کرد. در همان سال، این بازیگر با جثه بزرگ خود به فرانسه در سال ۱۹۱۴ در «قطعات آنتونین» و سپس به قبیله کابیلی در سال ۱۹۵۹ در «دشمنان صمیمی» فلورنت امیلیو سیری منتقل شد. در سال ۲۰۰۸، او در فیلم «پاریس شمال-جنوب» و در «فصل یتیم‌ها» نقش‌آفرینی کرد. سال بعد، او در تریلر جنایی «الماس ۱۳» به کارگردانی ژیل بئات با ژرار دوپاردیو و در «فردا صبح» به کارگردانی دنیس درکورت بازی کرد. او در «هورد» به کارگردانی یانیک داهان و بنجامین روشر، «جوزف و دختر» به کارگردانی ژان-ژاک دوترو و «کارجو، مردان گمشده» به کارگردانی لئون دِسکلاوز در سال ۲۰۱۰ حضور داشت. او در «سوئیچ» به کارگردانی فردریک شواندورفر و همچنین در «لطفاً مرا بکش» به کارگردانی اولیاس بارکو بازی کرد که در جشنواره فیلم رم در سال ۲۰۱۰ جایزه مارک آوریلیو دورو برای بهترین فیلم را برد. او همچنین در «آبی گرم‌ترین رنگ است» به کارگردانی عبدللطیف کیشیش بازی کرد که در کن جایزه نخل طلایی را دریافت کرد. در سال ۲۰۲۰ او در «بزرگ‌تر از آن» ظاهر شد. حضور آینده او در فیلم «آسمان بزرگ» یک فیلم آرته است. او اولین فیلم کوتاه خود را به عنوان کارگردان با عنوان «کماندار» ساخت که در سال ۲۰۲۱ جایزه بهترین درام را دریافت کرد. او در حال توسعه اولین فیلم بلند خود با عنوان «دست‌های عریان» با تولیدات سینسیتو است.