بیوگرافی
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
استل تیلور (۲۰ مه ۱۸۹۴ - ۱۵ آوریل ۱۹۵۸) یک بازیگر هالیوودی آمریکایی بود که دوران حرفه‌ای او بیشترین درخشش را در دوران فیلم‌های صامت دهه ۱۹۲۰ داشت.
او با نام آیدا استل تیلور در ویلمینگتون، دلاور به دنیا آمد و دختر هری دی تیلور و آیدا لا...
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
استل تیلور (۲۰ مه ۱۸۹۴ - ۱۵ آوریل ۱۹۵۸) یک بازیگر هالیوودی آمریکایی بود که دوران حرفه‌ای او بیشترین درخشش را در دوران فیلم‌های صامت دهه ۱۹۲۰ داشت.
او با نام آیدا استل تیلور در ویلمینگتون، دلاور به دنیا آمد و دختر هری دی تیلور و آیدا لا برتا (بارت) تیلور بود. استل در طول زندگی‌اش سه بار ازدواج کرد. نخستین شوهر او بانکدار کنتن مالکام پیکاک بود، دومین شوهر او ویلیام هریسون "جک" دِمپسی (جک دِمپسی قهرمان سنگین‌وزن جهان) و سومین شوهرش تهیه‌کننده تئاتر پل اسمیت بود.
پس از نقل مکان به هالیوود، او شروع به بازی در نقش‌های کوچک در فیلم‌ها کرد.
یکی از نخستین موفقیت‌های تیلور در سال ۱۹۲۰ در فیلم «وقتی نیویورک خواب است» از فاکس با مارک مک‌درموت بود. او و مک‌درموت در سه مجموعه شخصیت در دوره‌های زمانی مختلف بازی کردند. این فیلم برای دهه‌ها گم شده بود اما اخیراً کشف و در یک جشنواره فیلم در لس آنجلس نمایش داده شد. تیلور احتمالاً به خاطر نقش‌هایش در درام ۱۹۲۲ «مونت کریستو» در مقابل جان گیلبرت، فیلم بسیار موفق ۱۹۲۳ «ده فرمان» به کارگردانی سسیل بی. دمیل در نقش میریم، خواهر موسی؛ به عنوان لوکرتزیا بورجیا در فیلم ۱۹۲۶ «دن جوان» که نخستین فیلم بلند برادران وارنر با صدا و موسیقی همزمان بود در مقابل جان بری‌مو، ماری آستور و وارنر اولند، فیلم ۱۹۲۷ «نیویورک» در مقابل ریکاردو کورتز و لوئیس ویلسون، فیلم ۱۹۳۱ «صحنه خیابانی» با سیلویای سیدنی و همچنین فیلم‌های برنده جایزه اسکار «سیمارون» و فیلم گفتگویی کلارا باو «او را وحشی بنامید» در ۱۹۳۲ به یاد آورده می‌شود.
تیلور در سال ۱۹۲۵ با قهرمان بوکس سنگین‌وزن، جک دِمپسی ازدواج کرد. او قرار بود در یک فیلم با بازیگر رودولف والنیتینو همبازی شود که می‌توانست شهرت بیشتری برای او به ارمغان آورد، اما او درست قبل از آغاز تولید درگذشت. در سال ۱۹۲۸ او و همسرش دِمپسی در یک نمایش برادوی به نام «نبرد بزرگ» که به طور غیررسمی بر اساس محبوبیت بوکس دِمپسی بود، بازی کردند که ۳۱ اجرا در تئاتر ماجستیک داشت.
وقتی او در ژوئیه ۱۹۳۳ از جک طلاق گرفت، با ۴۰,۰۰۰ دلار نقد و همچنین ۳ تا از خودروهایشان و املاک ۱۵۰,۰۰۰ دلاری‌شان از او جدا شد. وقتی یک طرفدار برای گرفتن عکس امضا شده‌ای از او که نام جک در بالای آن بود به او نزدیک شد، او به ادعای خود نوشت: «این آخرین باری است که آن پسر لعنتی روی من است.» ازدواج او با دِمپسی فرزندی به دنیا نیاورد.
تیلور دوست نزدیک بازیگر مکزیکی‌تبار لوپه وِلِز بود و در شب ۱۳ دسامبر ۱۹۴۴ چندین ساعت را در یک رستوران در حال صرف شام و نوشیدنی با این بازیگر گذراند تا اینکه وِلِز به خانه بازگشت و خودکشی کرد. پوشش خبری پس از آن به طور موقت تیلور را دوباره در تیتر اخبار قرار داد.
آخرین حضور فیلمی تیلور در درام ۱۹۴۵ به کارگردانی ژان رنوآر به نام «جنوبی» بود. در سال‌های پایانی عمرش، تیلور وقت آزاد خود را صرف حیوانات خانگی‌اش کرد و رئیس و بنیان‌گذار لیگ حمایت از صاحبان حیوانات کالیفرنیا بود. در سال ۱۹۵۳، تیلور در کمیسیون تنظیم حیوانات شهری در لس آنجلس خدمت کرد.
تیلور در سال ۱۹۵۸ درگذشت. او مدتی به بیماری سرطان مبتلا بود و شش ماه آخر را در بستر سپری کرد.
او در گورستان هالیوود فوراور به خاک سپرده شد.
به خاطر مشارکتش در صنعت سینما، استل تیلور به دریافت یک ستاره در پیاده‌روی ستاره‌های هالیوود در ۱۶۲۰ خیابان واین در هالیوود، کالیفرنیا نائل آمد.
در یک فیلم بیوگرافی تلویزیونی آمریکایی در سال ۱۹۸۳ دربارهٔ بوکسور جک دِمپسی، استل تیلور توسط بازیگر بریتانیایی ویکتوریا تننت به تصویر کشیده شد.
توضیحات بالا از مقاله ویکی‌پدیا استل تیلور، تحت مجوز CC-BY-SA، فهرست کامل مشارکت‌کنندگان در ویکی‌پدیا.
نمایش بیشتر
