بیوگرافی
هوبرت نوئل (۱۹۲۴–۱۹۸۷) بازیگر فیلم فرانسوی بود.
او به عنوان دانشجوی دوره سیمون، با چارلز دولن در نمایش "خسیس" (L'Avare) شروع به کار تئاتری کرد و سپس به مرکز دراماتیک شرق، تئاتر ویو-کلومبیر و تئاتر ژیمناز منتقل شد و با همکاران مشهور مانند ماری بل همکاری داشت.
این بازیگر با اندام خوشفرم،...
هوبرت نوئل (۱۹۲۴–۱۹۸۷) بازیگر فیلم فرانسوی بود.
او به عنوان دانشجوی دوره سیمون، با چارلز دولن در نمایش "خسیس" (L'Avare) شروع به کار تئاتری کرد و سپس به مرکز دراماتیک شرق، تئاتر ویو-کلومبیر و تئاتر ژیمناز منتقل شد و با همکاران مشهور مانند ماری بل همکاری داشت.
این بازیگر با اندام خوشفرم، در فیلمها نقشهای فرعی ایفا کرد که اغلب چندان پاداشدهنده نبودند و به عنوان شخصیتهای مشکلدار، خودخواه یا عاشقان سطحی و بیثبات به تصویر کشیده شدند. او در فیلم "بوسو" (Le Bossu) به کارگردانی آندره هونهبل در سال ۱۹۵۹ نقش فیلیپ دو نوور را بازی کرد، معشوق دانیل داریو در "شیطان و ده فرمان" (Le Diable et les Dix Commandements) به کارگردانی ژولین دوویویه در سال ۱۹۶۲، معشوق مارینا ولادی در "دلایل خوب" (Les Bonnes Causes) به کارگردانی کریستیان-ژاک و معشوق دانی کارل در "تله برای سندرلا" (Piège pour Cendrillon) به کارگردانی آندره کایاته در سال ۱۹۶۵. از دهه ۱۹۷۰ به بعد، او تنها در نقشهای سوم ظاهر شد، مانند کارمند بانک در "دختر کوچک در انتهای راه" (La Petite Fille au bout du chemin) به کارگردانی نیکلاس گسنر در سال ۱۹۷۶.
او در دوبله تخصص داشت و صدای خود را به تونی کورتیس، الویس پرسلی و گاردنر مککی در سریال تلویزیونی "ماجراهایی در جزایر" (Aventures dans les îles) که از ۱۱ فوریه ۱۹۶۱ توسط رادیودفیوژن-تلویزیون فرانسه پخش میشد، قرض داد.
منبع: مقاله "هوبرت نوئل" از ویکیپدیا به زبان انگلیسی، تحت مجوز CC-BY-SA.
نمایش بیشتر