بیوگرافی
ایزابل جوا (۱۹ ژوئیه ۱۹۰۷ – ۵ آوریل ۱۹۷۲) یک بازیگر آمریکایی بود که بیشتر در دهه ۱۹۳۰ و اوایل دهه ۱۹۴۰ فعالیت می‌کرد. برخی از فیلم‌های معروف او شامل Ceiling Zero، Marked Woman، A Tale of Two Cities و Gone With the Wind بودند. پس از سال‌ها کار در...
ایزابل جوا (۱۹ ژوئیه ۱۹۰۷ – ۵ آوریل ۱۹۷۲) یک بازیگر آمریکایی بود که بیشتر در دهه ۱۹۳۰ و اوایل دهه ۱۹۴۰ فعالیت می‌کرد. برخی از فیلم‌های معروف او شامل Ceiling Zero، Marked Woman، A Tale of Two Cities و Gone With the Wind بودند. پس از سال‌ها کار در شرکت‌های تئاتر، از جمله یک دوره ۸۷ هفته‌ای در لینکلن، نبراسکا، او پس از دریافت نقشی در تئاتر برادوی در Up Pops the Devil (۱۹۳۰) به موفقیت بزرگی دست یافت. او همچنین برای Blessed Event (۱۹۳۲) نقدهای بسیار خوبی دریافت کرد.
دیبیوت فیلمی جوا در Blessed Event (۱۹۳۲) بود. او توسط وارنر برادرز به هالیوود برای نسخه فیلمی Up Pops the Devil آورده شده بود. جوا نقش‌های حمایتی دیگری را نیز به دست آورد و در فیلم‌های متنوعی در اوایل دهه ۱۹۳۰ حضور داشت. او در فیلم‌هایی مانند Manhattan Melodrama (۱۹۳۴) و Marked Woman (۱۹۳۷) به عنوان زنان کلیشه‌ای گنگسترها بازی کرد. او به خوبی در نقش خیاطی که به همراه سیدنی کارتون (رونالد کولمن) در A Tale of Two Cities (۱۹۳۵) به اعدام با گیوتین محکوم شده بود، در برابر نوع خود بازی کرد. مهم‌ترین نقش او به عنوان فاحشه گلوریا استون در Lost Horizon (۱۹۳۷) بود. فیلم‌های جوا شامل Gone with the Wind (۱۹۳۹) (در نقش "آن زباله سفید، امی اسلتری")، Northwest Passage (۱۹۴۰)، High Sierra (۱۹۴۱) و فیلم کم‌بودجه The Leopard Man (۱۹۴۳) بود.
تا پایان دهه ۱۹۴۰، نقش‌های او به حدی کاهش یافته بود که اجراهایش اغلب بدون اعتبار به نمایش درمی‌آمد، مانند The Snake Pit. او در درام‌های رادیویی در دهه ۱۹۵۰ نیز بازی کرد، از جمله This is Your FBI.
در سال ۱۹۷۲، جوا در فیلم Ciao! Manhattan در برابر ایدی سدگویک ظاهر شد. آخرین فیلم او فیلم B به نام Sweet Kill (۱۹۷۳) بود که اولین کارگردانی کرتیس هنسون، برنده آینده جایزه اسکار بود. توضیحات فوق از مقاله ویکی‌پدیا ایزابل جوا، مجوز CC-BY-SA، فهرست کامل مشارکت‌کنندگان در ویکی‌پدیا.
نمایش بیشتر
