Nicholas Ray

بیوگرافی

نیکلاس ری (با نام اصلی ریموند نیکلاس کینزله؛ ۷ آگوست ۱۹۱۱ – ۱۶ ژوئن ۱۹۷۹) کارگردان فیلم آمریکایی بود که به خاطر فیلم‌های «شورشی بدون علت» و «جانی گیتار» شناخته شده است. آرشیو فیلم هاروارد او را به عنوان "آخرین رمانتیک هالیوود" و "یکی از فیلمسازان فوق‌العاده بااستعداد و در...

نیکلاس ری (با نام اصلی ریموند نیکلاس کینزله؛ ۷ آگوست ۱۹۱۱ – ۱۶ ژوئن ۱۹۷۹) کارگردان فیلم آمریکایی بود که به خاطر فیلم‌های «شورشی بدون علت» و «جانی گیتار» شناخته شده است. آرشیو فیلم هاروارد او را به عنوان "آخرین رمانتیک هالیوود" و "یکی از فیلمسازان فوق‌العاده بااستعداد و در نهایت تراژیک سینمای پس از جنگ آمریکا" توصیف کرده است. ری به عنوان یک کارگردان آتوری غیرمتعارف شناخته می‌شد که اغلب با سیستم استودیوهای هالیوود در آن زمان دچار تعارض می‌شد، اما تأثیر زیادی بر نسل‌های آینده فیلمسازان گذاشت. بهترین کار او فیلم «شورشی بدون علت» در سال ۱۹۵۵ است که با بازی جیمز دین ساخته شده است. او به خاطر بسیاری از ویژگی‌های داستانی تولید شده بین سال‌های ۱۹۴۷ تا ۱۹۶۳، از جمله «آنها در شب زندگی می‌کنند» (۱۹۴۸)، «در مکانی تنها» (۱۹۵۰)، «جانی گیتار» (۱۹۵۴)، «بزرگتر از زندگی» (۱۹۵۶) و «سلطان پادشاهان» (۱۹۶۱) و همچنین یک کار تجربی که در طول دهه ۱۹۷۰ تحت عنوان «ما نمی‌توانیم دوباره به خانه برویم» تولید کرد، که در زمان مرگ ری ناتمام بود، مورد تقدیر قرار گرفت. در طول زندگی‌اش، ری برای فیلم «شورشی بدون علت» نامزد جایزه اسکار بهترین فیلمنامه اقتباسی شد، دو بار برای شیر طلایی، برای «بزرگتر از زندگی» (۱۹۵۶) و «پیروزی تلخ» (۱۹۵۷)، و همچنین برای «بی‌گناهان وحشی» (۱۹۶۰) نامزد نخل طلا شد. سه فیلم او در فهرست‌های برتر سالانه نشریه «کایه دو سینما» رتبه‌بندی شده‌اند. ترکیب‌های ری در قاب سینمااسکوپ و استفاده از رنگ به‌ویژه مورد تحسین قرار گرفته و او تأثیر مهمی بر موج نو فرانسه گذاشته است، به طوری که ژان-لوک گدار به‌طور مشهور در نقدی بر «پیروزی تلخ» نوشت: "... سینما وجود دارد. و سینما نیکلاس ری است."