بیوگرافی
استوارت روزنبرگ (۱۱ اوت ۱۹۲۷ – ۱۵ مارس ۲۰۰۷) کارگردان آمریکایی فیلم و تلویزیون بود که آثار برجسته‌اش شامل فیلم‌های "کول هند لوک" (۱۹۶۷)، "سفر محکومین" (۱۹۷۶)، "هراس امیتی‌ویل" (۱۹۷۹) و "پاپ گرینویچ ویلج" (۱۹۸۴) می‌شود. او به خاطر کارش با بازیگر پل نیومن شناخته شده بود.
روزنبرگ در بروکلین، نیویورک...
استوارت روزنبرگ (۱۱ اوت ۱۹۲۷ – ۱۵ مارس ۲۰۰۷) کارگردان آمریکایی فیلم و تلویزیون بود که آثار برجسته‌اش شامل فیلم‌های "کول هند لوک" (۱۹۶۷)، "سفر محکومین" (۱۹۷۶)، "هراس امیتی‌ویل" (۱۹۷۹) و "پاپ گرینویچ ویلج" (۱۹۸۴) می‌شود. او به خاطر کارش با بازیگر پل نیومن شناخته شده بود.
روزنبرگ در بروکلین، نیویورک به دنیا آمد و فرزند سارا (زاده کمیسکی) و دیوید روزنبرگ بود. او ادبیات ایرلندی را در دانشگاه نیویورک در منهتن مطالعه کرد و در حین تحصیل در مقطع تحصیلات تکمیلی به عنوان دستیار ویرایشگر فیلم کار خود را آغاز کرد.
پس از پیشرفت به عنوان ویرایشگر فیلم، او به کارگردانی با قسمت‌های سریال تلویزیونی "دکوی" (۱۹۵۷–۵۹) منتقل شد. این سریال نخستین سریال پلیسی در تلویزیون آمریکایی بود که حول یک شخصیت زن می‌چرخید. در دو سال بعد، روزنبرگ ۱۵ قسمت از سریال کارآگاهی پلیسی "نکد سیتی" را که در نیویورک فیلم‌برداری شده بود، کارگردانی کرد. پس از آن، ۱۵ قسمت از "غیرقابل لمس‌ها"، هشت قسمت از سریال آنتالوژی "باب امید ارائه می‌دهد: تئاتر کرایسلر"، پنج قسمت از "آلفرد هیچکاک ارائه می‌دهد" و سه قسمت از "زون پررمز و راز" را کارگردانی کرد، همراه با قسمت‌هایی از "ماجراجویی در بهشت"، "نمایش باربارا استانویک"، "بن کیسی"، "راهاید" با کلینت ایستوود و "محاکمات اوبراین" به کارگردانی فالک، در میان دیگر نمایش‌ها. او در سال ۱۹۶۳ جایزه امی را برای کارگردانی "دیوانه" یکی از ۱۹ قسمت درام دادگاه "مدافعان" دریافت کرد.
پس از تولید مشترک ایالات متحده و آلمان به تأمین مالی لوتری، "سوال ۷" (۱۹۶۱) که در برلین غربی فیلم‌برداری شد، روزنبرگ فیلم تلویزیونی "یادداشت برای یک جاسوس" (۱۹۶۵) و فیلم تلویزیونی "شهرت نام بازی است" (۱۹۶۶) را ساخت، قبل از اینکه با فیلم موفق پل نیومن "کول هند لوک" (۱۹۶۷) به استودیوهای بزرگ وارد شود. روزنبرگ با رمان زنجیرگروهی دان پیرس برخورد کرد و فیلم را با شرکت تولید بازیگر جک لمون، جالم، توسعه داد. سال‌ها بعد، روزنبرگ جایگزین باب رافلسون در یک فیلم زندان دیگر به نام "بروبرکر" (۱۹۸۰) با بازی رابرت ردفورد شد.
دیگر فیلم‌های روزنبرگ شامل "آوریل احمق‌ها" (۱۹۶۹) با بازیگر فرانسوی کاترین دونو در نخستین نقش آمریکایی‌اش مقابل جک لمون؛ فیلم‌های نیومن "ووسا" (۱۹۷۰)، "پول تو جیبی" (۱۹۷۲) و "استخر غرق‌شدگان" (۱۹۷۵)؛ تریلر پلیسی-کارآگاهی والتر ماثو "پلیس خندان" (۱۹۷۳)؛ فیلم اکشن چارلز برانسون "عشق و گلوله‌ها" (۱۹۷۹)؛ و یک فیلم اکشن دیگر "بیایید هری را بگیریم" (۱۹۸۶) بود که روزنبرگ از نام مستعار "آلن اسمیتی" در انجمن کارگردانان آمریکا استفاده کرد. او به خاطر درام‌های مستقیم و به‌ویژه فیلم‌های جنایی مشهور بود. معروف‌ترین فیلمی که پس از "کول هند لوک" ساخت "پاپ گرینویچ ویلج" با بازی اریک رابرتس، میکی رورک و دارل هانا بود.
او آخرین فیلمش، درام مستقل "قهرمانان من همیشه گاوچران بودند" را در سال ۱۹۹۱ ساخت.
در سال ۱۹۹۳، روزنبرگ معلمی در موسسه فیلم آمریکا شد. در میان دانش‌آموزان او، کسانی بودند که به نام‌های بزرگی تبدیل شدند: تاد فیلد، دارن آرونوفسکی، مارک واترز، اسکات سیلور، داگ الین و راب اشمیت.
فیلم‌های دانش‌آموزان او "کرونیکلز اسپایدر ویک"، "قاتل الفبا" و "کشتی‌گیر" که در سال ۲۰۰۸ منتشر شدند، به یاد او تقدیم شدند.
نمایش بیشتر
