انیمه Ghost in the Shell 1995

در دهه ۱۹۹۰، ری کورتزویل درباره نظریه "انفصال" خود نوشت - آینده‌ای که در آن انسان و کامپیوتر به طور کامل با هم ادغام می‌شوند. پیش‌بینی‌های او درباره هوش مصنوعی اکنون به ثمر نشسته است. این فیلم ۱۹۹۵، "شبح درون پوسته"، اثر ممو رو اوشی، بر اساس مانگایی از شیرو ماسامونه، نه تنها با نظریه انفصال سازگار است، بلکه به طرز قابل توجهی پیش‌بینی‌کننده نیز...

در دهه ۱۹۹۰، ری کورتزویل درباره نظریه "انفصال" خود نوشت - آینده‌ای که در آن انسان و کامپیوتر به طور کامل با هم ادغام می‌شوند. پیش‌بینی‌های او درباره هوش مصنوعی اکنون به ثمر نشسته است. این فیلم ۱۹۹۵، "شبح درون پوسته"، اثر ممو رو اوشی، بر اساس مانگایی از شیرو ماسامونه، نه تنها با نظریه انفصال سازگار است، بلکه به طرز قابل توجهی پیش‌بینی‌کننده نیز هست. این اولین فیلمی است که به پرسش سخت "معنای آگاهی چیست؟" در زمینه هوش مصنوعی می‌پردازد. این یک جامعه است که در آن انسانیت به طور عمده در دنیای دیجیتال غرق شده است؛ جایی که سایبورگ‌ها به یک هنجار تبدیل شده‌اند و مردم در واقع به تکنولوژی خود برای تقریباً تمامی جنبه‌های بقا وابسته‌اند. در این محیط مجازی، "پاپت مستر" سرکرده دنیای جنایی است. او می‌داند که با دسترسی به ذهن‌های افرادی که به اینترنت متصل هستند، می‌تواند اطلاعات زیادی را برای تسهیل یک سری جنایات پرسود و تهدیدآمیز به دست آورد. اکنون افکار و رویاهای ما در معرض خطر قرار دارند - و بنابراین دولت "بخش ۹" را ایجاد می‌کند. وظیفه آن‌ها معکوس‌سازی برخی از این هک‌ها و تلاش برای ردیابی مغز متفکر قبل از آنکه غیرقابل کنترل شود، است. آنچه در پی می‌آید، بهترین نمونه انیمیشن نیست که تاکنون دیده‌اید - در واقع، برخی از هنرها به طرز ناامیدکننده‌ای ابتدایی و خطی هستند. آنچه این اثر را ارزشمند می‌کند، داستانی محکم است که روح وجود انسان را به چالش می‌کشد. این داستان به بررسی آنچه ما را به عنوان یک انسان می‌سازد می‌پردازد... هویت ما، شخصیت ما - همه در اینجا در معرض دستکاری قرار دارند توسط چیزی که به خوبی بر نقص‌ها و ناکامی‌های هر یک از ما تسلط دارد. زمانی که این درها باز شوند، آیا حتی ممکن است آن را متوقف کنیم، زیرا ارتباط جهانی کنترل را تقریباً غیرممکن می‌سازد؟ عناصر ظهور قیامت در plot وجود دارد - اما آن‌ها برای نشان دادن خطرات وارد شدن به راحتی با چشم‌های باز، اما بدون دیدن، کارایی دارند - و در اینجا دیالوگ‌های قوی‌ای درباره complicity ما در آنچه که می‌تواند به سقوط خودمان منجر شود، وجود دارد. آیا می‌توانیم دیگر حقیقت را از تخیل تشخیص دهیم؟ چه چیزی واقعی است و چه چیزی نیست؟ این انیمه‌ای معمولی نیست، اما شما را به تفکر وا می‌دارد و دیدن آن کاملاً ارزشمند است.