فیلم The Garden of Allah 1936

این درام ناامیدکننده به وضوح نشان می‌دهد که تمام افراد برای پذیرش مشاغل مقدس مناسب نیستند، زیرا نه "دومینی" (مارلین دیتریش) و نه "بوریس" (چارلز بویر) روحیه‌ای برای پایبندی به عهد و پیمان‌هایشان ندارند. مادر کشیش او به او می‌گوید که شاید زمان تفکر لازم است و کجا بهتر از صحرا برای این کار؟ بوریس؟ او داستانی کمی پیچیده‌تر برای گفتن دارد، اما این را...

این درام ناامیدکننده به وضوح نشان می‌دهد که تمام افراد برای پذیرش مشاغل مقدس مناسب نیستند، زیرا نه "دومینی" (مارلین دیتریش) و نه "بوریس" (چارلز بویر) روحیه‌ای برای پایبندی به عهد و پیمان‌هایشان ندارند. مادر کشیش او به او می‌گوید که شاید زمان تفکر لازم است و کجا بهتر از صحرا برای این کار؟ بوریس؟ او داستانی کمی پیچیده‌تر برای گفتن دارد، اما این را بلافاصله با او در میان نمی‌گذارد زمانی که در میان شن‌های متحرک یکدیگر را ملاقات می‌کنند. او با داستان‌هایش به عنوان یک راهب ترپیس به او نزدیک می‌شود و به زودی آن‌ها به شدت به یکدیگر علاقه‌مند می‌شوند. حالا بیایید به مشکل اصلی بپردازیم. یک گروه از سربازان بی‌خانمان از لژیون خارجی به واحه دورافتاده آن‌ها می‌رسند و کاپیتان آن‌ها (آلن مارشال) چیزی آشنا درباره این مرد پیدا می‌کند! در حالی که این ماجراهای شنی در حال وقوع است، کنت اشرافی "آنتئونی" (بازل راثبون) به خانم ما علاقه‌مند است، "ایرینا" (تیلی لوش) که به نوعی دلخور است و جان کاریندین در حال گشت‌زنی و تلاش برای پیدا کردن آب با استفاده از چوب‌های جادوئی است. شاید بدتر از این باشد که بازیگران - که شامل سی. آوبری اسمیت نیز هستند - در کاغذ بسیار چشمگیر به نظر می‌رسند و این واقعاً شرم‌آور است که این فیلم به این شکل عادی و پیش پا افتاده تبدیل شده است. به وضوح، آن‌ها هرگز از استودیو خارج نشده‌اند و رابطه‌ای بین دیتریش و بویر وجود ندارد و حتی شتر راثبون هم به نظر می‌رسد از این وضعیت ناراضی است. شاید اگر فیلم به صورت سیاه و سفید ضبط شده بود، بهتر یا حداقل واقعی‌تر به نظر می‌رسید، اما متأسفانه اینگونه نیست و این فیلم نیز بهترین هشتاد دقیقه از هیچ‌کس نیست. متأسفم.