فیلم Meek’s Cutoff 2010

فیلم «کات آف میک» به کارگردانی کلی رایچارت و نوشته جاناتان ریمن ساخته شده است. در این فیلم میشل ویلیامز، بروس گرینوود، ویل پاتون، پل دانو، شرلی هندرسون، نیل هاف، زوئی کازان و تامی نلسون به ایفای نقش پرداخته‌اند. موسیقی این فیلم اثر جف گیس و فیلم‌برداری آن به عهده کریس بلائولت است. داستان بر اساس یک حادثه تاریخی در مسیر اورگن در سال ۱۸۴۵...

فیلم «کات آف میک» به کارگردانی کلی رایچارت و نوشته جاناتان ریمن ساخته شده است. در این فیلم میشل ویلیامز، بروس گرینوود، ویل پاتون، پل دانو، شرلی هندرسون، نیل هاف، زوئی کازان و تامی نلسون به ایفای نقش پرداخته‌اند. موسیقی این فیلم اثر جف گیس و فیلم‌برداری آن به عهده کریس بلائولت است. داستان بر اساس یک حادثه تاریخی در مسیر اورگن در سال ۱۸۴۵ روایت می‌شود، زمانی که راهنمای مرزها، استفن میک (با بازی گرینوود) گروه کوچکی از مهاجران را در جستجوی چراگاه‌های بهتر هدایت می‌کند. سفر دو هفته‌ای آن‌ها به پنج هفته کشیده می‌شود و مهاجران احساس می‌کنند که میک گم شده است. با کمبود غذا و آب و از بین رفتن روحیه، گروه به تدریج از هم می‌پاشد. کسانی که با آثار کلی رایچارت، مانند «قدیم شادی» و «وندی و لوسی» آشنا هستند، می‌دانند که «کات آف میک» هرگز قرار نبود یک وسترن سنتی باشد. رایچارت، به عنوان کارگردانی کم‌حجم و مینیمالیست، وسترن را به زیبایی از نو ساخته است و بر سختی‌های جسمی و روحی سه خانواده در مسیر اورگن تمرکز کرده است. فیلم با هفت دقیقه بدون دیالوگ شروع می‌شود و اولین صدایی که می‌شنویم صدای یک کودک است که متن «درخت زندگی» را می‌خواند و این آغاز، لحن داستان را تعیین می‌کند. ما از ابتدا باید خودمان جزئیات را پر کنیم، اما مشخص است که گروه در دردسر است و از ظاهر آن‌ها احساس خستگی، ترس و ناامیدی به وضوح مشخص است. از اینجا به بعد، دیالوگ‌ها به اندازهٔ زمین‌های خشک و بی‌ثمر که طی می‌کنند، کم‌رنگ است و واگن‌ها به آرامی حرکت می‌کنند. این آرامی در طول فیلم ادامه دارد و تمرکز بر روی شخصیت‌ها و واکنش‌های آن‌ها به موقعیت‌های پیش‌آمده است. این یک وسترن متفاوت است؛ شخصیت‌ها در یک چشم‌انداز خشک و آفتاب‌زده نقش بسته‌اند و هیچ نوع رمانتیسمی در اینجا وجود ندارد، فقط آشفتگی عاطفی. انگار گروه در برزخ هستند و به‌طور مداوم در تلاشند تا به «درخت زندگی» در آن سوی موانع برسند. فیلم با نسبت تصویر ۱.۳۳ ساخته شده که به‌خوبی شخصیت‌ها، به‌ویژه زنان را در مرکز توجه قرار می‌دهد. این دیدگاه، فیلم را از حالت عادی خارج کرده و به‌دقت به جایگاه زنان در غرب می‌پردازد. یکی از لحظات تأثیرگذار فیلم، جدایی مردان از زنان است که زنان باید از فاصله نظاره‌گر باشند در حالی که مردان تصمیمات کلیدی را اتخاذ می‌کنند. بازیگری در این فیلم فوق‌العاده است، با بازی‌های برجسته ویلیامز، پاتون و گرینوود. این گروه بازیگران واقعاً در نقش‌های خود زندگی می‌کنند و به فیلم اعتبار می‌بخشند. موسیقی گیس نیز کم‌حجم و تاثیرگذار است و بیشتر به مکالمات آرام یا صدای طبیعی چرخ‌ها و لیوان‌های فلزی مربوط می‌شود. کارگردان می‌خواهد که ما نه تنها به جزئیات توجه کنیم بلکه بخشی از آن‌ها باشیم. این فیلم اثری بحث‌برانگیز است، و درک آن برای برخی آسان نیست. در حالی که برخی آن را فیلمی کند و بی‌تحرک می‌دانند، دیگران آن را سفر انسانی غنی می‌بینند. این فیلم برای طرفداران جدی وسترن یک تجربه ضروری است. به‌طور کلی، «کات آف میک» یک درام روان‌شناختی عمیق است که بر روی یک سطح غیرکلامی بسیار عمیق اجرا می‌شود و تماشای آن نیازمند توجه و دقت خاصی است.