فیلم Gangster Squad 2013

گروه گانگستری به کارگردانی روبن فلیشر و نوشته ویل بیل ساخته شده است. این فیلم با بازی جوش بُرولین، شان پن، رایان گاسلینگ، اما استون، نیک نولتی، آنتونی مک‌کی، جیوانی ریبیسی، رابرت پاتریک و مایکل پنیا همراه است. موسیقی این فیلم اثر استیو جابلون‌سکی و فیلم‌برداری آن توسط دیون بی‌بی انجام شده است. در این فیلم، شهر لس آنجلس به دست رئیس باند جنایتکار میکی کوهن...

گروه گانگستری به کارگردانی روبن فلیشر و نوشته ویل بیل ساخته شده است. این فیلم با بازی جوش بُرولین، شان پن، رایان گاسلینگ، اما استون، نیک نولتی، آنتونی مک‌کی، جیوانی ریبیسی، رابرت پاتریک و مایکل پنیا همراه است. موسیقی این فیلم اثر استیو جابلون‌سکی و فیلم‌برداری آن توسط دیون بی‌بی انجام شده است. در این فیلم، شهر لس آنجلس به دست رئیس باند جنایتکار میکی کوهن (با بازی پن) به زانو درآمده است. در یکی از دفاتر تاریک اداره پلیس، یک گروه ویژه از افسران در حال تشکیل است. این گروه مجاز است تا با هر وسیله‌ای که نیاز باشد، کوهن و عملیاتش را سرنگون کند و با آتش، با آتش می‌جنگد. گروه گانگستری به طور غیررسمی بر اساس واقعیت‌های زندگی واقعی ساخته شده و یک تکه خوب از آداب و رسوم گانگستری قدیمی است. بازیگران معروف در نقش‌های خوب و بد در سنت فیلم‌های «غیرقابل لمس» ایفای نقش می‌کنند، هرچند که این خود نمی‌تواند فیلم را به سطوح بالاتر فیلم‌های گانگستری گذشته و حال برساند. هیچ چیز جدیدی در این فیلم وجود ندارد و همه‌چیز طبق انتظار پیش می‌رود. بُرولین و گاسلینگ دو بازیگر اصلی در گروه خوب‌ها هستند؛ اولی داستان فرزند خانواده‌ای در خطر را دارد و دومی عاشق زن خطرناکی به نام اما استون می‌شود که به طرز جالبی با کوهن هم در ارتباط است! در بخش شخصیت‌های بد، پن با تمام قدرت و دیالوگ‌های تند و حادش حضور دارد که نمایشی بسیار رنگارنگ و کاملاً اغراق‌آمیز را به تصویر می‌کشد. نحوه پذیرش این اجرا به شدت به نظر شما از پن به عنوان یک بازیگر بستگی دارد. فیلم از نظر بصری بسیار جذاب است و لس آنجلس اواخر دهه ۴۰ را با مردانی که کلاه و کت‌وشلوار پوشیده‌اند و با تامیشن‌گان‌هایشان در حال گشت‌زنی هستند به نمایش می‌گذارد. مردانی که به بارهای مخفی می‌روند و خوانندگان آهنگ‌های دلنشین را می‌شنوند. به جز برخی دیالوگ‌های نامناسب، تولید فیلم هیچ مشکلی ندارد. صحنه‌های اکشن به خوبی ساخته شده، پر سر و صدا، خونی و هیجان‌انگیز هستند و فیلم‌برداری درخشان و موسیقی بی‌نظیر است. کاش سازندگان کمی بیشتر فکر می‌کردند و اندکی عقل را با قدرت ترکیب می‌کردند. به عنوان یک اثر گانگستری مشابه کمیک، در زمینه سرگرمی خوب عمل می‌کند، اما در جاهای دیگر سبک و فرمولی است و شخصیت‌های ریبیسی، پاتریک و پنیا به راحتی قابل پیش‌بینی هستند. بنابراین، فاصله زیادی با فیلم بزرگ «غیرقابل لمس» دارد، اما بهتر از «مالهولند فالز» است. با این حال، نمره ۶.۵ از ۱۰ را می‌گیرد.