فیلم Kingdom of Heaven 2005

شروع و پایان خوبی دارد، اما میانه ضعیف است و عکاسی فوق‌العاده و موسیقی تأثیرگذار است. "سرزمین وعده" (۲۰۰۵) به خوبی فیلم‌های هم‌عصر خود مانند "تروی" (یکی از فیلم‌های مورد علاقه‌ام) و "شاه آرتور" (خیلی خوب) نیست، اما بد هم نیست. داستان: پس از مرگ فرزندش و خودکشی همسرش، بالین (با بازی اورلاندو بلوم) با پدرش (لیام نیسون) که سال‌ها از او دور بوده، ملاقات می‌کند. پدرش...

شروع و پایان خوبی دارد، اما میانه ضعیف است و عکاسی فوق‌العاده و موسیقی تأثیرگذار است. "سرزمین وعده" (۲۰۰۵) به خوبی فیلم‌های هم‌عصر خود مانند "تروی" (یکی از فیلم‌های مورد علاقه‌ام) و "شاه آرتور" (خیلی خوب) نیست، اما بد هم نیست. داستان: پس از مرگ فرزندش و خودکشی همسرش، بالین (با بازی اورلاندو بلوم) با پدرش (لیام نیسون) که سال‌ها از او دور بوده، ملاقات می‌کند. پدرش او را تشویق می‌کند که به اورشلیم برود و زندگی جدیدی آغاز کند. پس از یک سفر پرحادثه، بالین به اورشلیم می‌رسد و با پرنسس سیبیلا (با بازی اوو گرین)، شاه بالدویین مبتلا به جذام و دیگر شخصیت‌های مهم آشنا می‌شود. سیاست‌های پیچیده این شخصیت‌ها گیج‌کننده است (پیشنهاد می‌کنم برای پیگیری شخصیت‌ها از زیرنویس استفاده کنید)، اما در نهایت بالین باید برای دفاع از شهر در برابر صلاح‌الدین (غسان مسعود) و ارتش بزرگ مسلمانانش، به چالش برود. مانند "لورنس عربستان" (۱۹۶۲)، "سرزمین وعده" فیلمی است که می‌توان فقط به خاطر تصاویر و موسیقی‌اش از آن لذت برد. این فیلم در مراکش فیلمبرداری شده و نسخه‌ای وسیع از اورشلیم باستان در بیابان ساخته شده و پس‌زمینه‌ها با جلوه‌های CGI تقویت شده‌اند. از نظر داستانی، آغاز و پایان قوی هستند، در حالی که داستان‌های پیچیده اورشلیم چندان جذاب نیستند، اما چشمان خیره‌کننده اوو گرین کمک می‌کند. من متخصص جنگ‌های صلیبی نیستم، اما متوجه می‌شوم که فیلم‌سازان دیدگاه مدرنی به وقایع و ایدئولوژی شخصیت‌ها داده‌اند. در هر صورت، تحت تأثیر قرار گرفته‌ام که همه شخصیت‌های اصلی بر اساس افراد واقعی ساخته شده‌اند و اصل داستان دقیق است. نسخه سینمایی ۱۴۴ دقیقه و نسخه کارگردان حدود ۴۸ دقیقه طولانی‌تر است. نسخه کارگردان به عنوان یکی از بهترین نسخه‌های کارگردان شناخته می‌شود، مانند "دردسرساز" (۲۰۰۳). خلاصه: "سرزمین وعده" فقط به خاطر تصاویر و موسیقی فوق‌العاده‌اش ارزش دیدن دارد. داستان با قوت آغاز و پایان می‌یابد، در حالی که درام‌های طولانی میانه پیچیده و چندان جذاب نیستند. اما داستان‌پردازی و شخصیت‌های جالب هرگز نقطه قوت ریدلی اسکات نبوده‌اند. با این حال، اورلاندو بلوم به عنوان شخصیت اصلی دوست‌داشتنی است و مسعود به عنوان صلاح‌الدین تأثیرگذار است، که تا نیمه فیلم ظاهر نمی‌شود. امتیاز: C+/B-