فیلم The Ten Commandments 1923

در واقع، این فیلم دو داستان مجزا را روایت می‌کند و به خوبی نبوغ آرمانی سسیل ب. دمیل را نشان می‌دهد، هرچند که او در فشرده‌سازی داستان‌ها ناتوان است! بخش اول داستان خروج و کتاب لاویان از عهد عتیق را به تصویر می‌کشد - داستان موسی که بردگان را از زندگی سخت‌شان در مصر رها می‌سازد و ده فرمان را به مردم منتقل می‌کند در...

در واقع، این فیلم دو داستان مجزا را روایت می‌کند و به خوبی نبوغ آرمانی سسیل ب. دمیل را نشان می‌دهد، هرچند که او در فشرده‌سازی داستان‌ها ناتوان است! بخش اول داستان خروج و کتاب لاویان از عهد عتیق را به تصویر می‌کشد - داستان موسی که بردگان را از زندگی سخت‌شان در مصر رها می‌سازد و ده فرمان را به مردم منتقل می‌کند در حینی که آن‌ها در حال ساختن تابوت مقدس هستند. بخش دوم، کاربرد مدرن این فرمان‌ها را در یک خانواده در آمریکا در دهه ۱۹۲۰ به تصویر می‌کشد که دو برادر برای جلب محبت یک دختر تلاش می‌کنند؛ یکی به دنبال شهرت و ثروت است و دیگری به دنبال زندگی راضی‌کننده‌تری. هر دو داستان بر اهمیت فرمان‌ها به عنوان اصول اساسی انسانیت و ارزش‌ها تأکید دارند و از تحمیل مجازات‌های شدید بر کسانی که قوانین را زیر پا می‌گذارند، پرهیز نمی‌کنند. داستان اول شامل موسیقی فوق‌العاده‌ای است و برای آن زمان، جلوه‌های ویژه قابل توجهی دارد - به‌ویژه صحنه شکافتن دریای سرخ. داستان دوم کمتر تأثیرگذار است و بیشتر به یک قصه اخلاقی درباره طمع و حریص بودن می‌پردازد که در آن زمان (و اکنون) چندان غیرمعمول نبود. بودجه‌ای حدود ۱.۸ میلیون دلار برای آن زمان بسیار زیاد بود و مقیاس فیلم‌برداری، بازیگران و غیره در بخش اول جالب و قابل قبول است؛ بازیگری در بخش دوم بیشتر خود را نشان می‌دهد - با بازی خوب ریچارد دیکس و رود لا روک در نقش برادران و نیتا نالدی که به‌عنوان وسوسه‌گر یوراسیایی "سالی لانگ" درخشش دارد. همانند بسیاری از فیلم‌های صامت، همه چیز در چهره‌هایشان است و این فیلم ناامیدکننده نیست - هرچند که گاهی اوقات حرکات تئاتری و ژست‌های بیش از حد به چشم می‌خورد. در کل، من احتمالاً نسخه ۱۹۵۶ را که دوباره توسط دمیل ساخته شده، بیشتر می‌پسندم، اما تفاوت چندانی وجود ندارد و اگر ۲ ساعت و ۱۵ دقیقه وقت دارید، این فیلم قطعاً نمونه‌ای عالی از سینمای بزرگ از یک کارگردان visionary است.